Lapland

Omdat ik me gisteravond niet helemaal toppie voelde, beetje warm aanvoelde en behoefte had in een horizontale houding te verkeren deed dat bij Karin de alarmbellen rinkelen en stond de verpleegkundige in haar meteen op. De paracetamol werd voorgaats getrokken, de Covid test klaargelegd, de thermometer,  de kruik waren we vergeten en de groc had ik zelf in elkaar geknutseld. Niet gauw daarna sloot ik mijn ogen voor even. Het viel nog mee.

's Ochtends bleek de test ook negatief, dus het  's nachts bedachte doemscenario hoefde niet in werking te treden. We vertrokken bijtijds hoewel de afstand die we moesten afleggen relatief gering was.

Een paar kilometer nadat we uit Rovaniemi vertrokken waren passeerden we de poolcirkel, op 66 graden 33 minuten Noorderbreedte. Dat moment kon niet gemist worden. Omdat daar ook de Kerstman woont stond alles in het teken van Santa Claus, kerstbomen en de duvel en z'n ouwemoer, als het maar naar Kerstmis ruikt. Santa Claus Village. De goede oude man sliep nog, zeker tot 10 uur, dus de meet-en-greet hebben we over geslagen. Ik geloof toch al een tijd niet meer in die man. 

Des te noordelijker we komen des te ruwer en wilder het landschap. We komen zelfs meerdere elanden of zijn het rendieren , tegen. Een moeder met jong, dan een getrouwd stel en weer later een jong die midden op de wegliep en daar  bleef lopen. Bekijk vooral de foto's. Ik dacht dat ik Rudolf herkend heb met die rode neus. Overigens had ik er wel meer verwacht en dat was ook beloofd bij de boeking. Dus daar moet ik misschien nog een brief over schrijven.

We doen een lokaal marktje aan en mijn aandacht wordt gevangen door wat twee dames te koop aanbieden. Het lijkt op een zweepje met groene plastic franjes.  Na enige uitleg bleken het de kunststof vervangers te zijn van de berkentakkenbos die het saunaritueel kunnen bekrachtigen. Deze waren biologisch afbreekbaar en niet schadelijk voor het milieu dus. Je kan ook een Ikea-tas aan reepjes knippen. Reken uit het verschil.  Ook zagen we de bekende snoepkraam en een kraam waar rendiervlees verkocht werd. Weliswaar ingeblikt. We gaan het proeven. 

Toen op zoek naar een Apotheek, want paracetamol koop je alleen daar. Van de prijs moet je ook niet meer schrikken; € 8,- voor een doosje. 

We hebben vandaag tijd genoeg. Dus nemen we ruimer de tijd voor alles. We zetten onderweg koffie op  een leuke stekkie. Soms is het wat zoeken en moeten we er ook wel eens eentje overslaan. Maar dat kan allemaal. De benzine prijs loopt alsmaar op , hier € 2,73, dus ik gooi de benzine uit Duitsland er nu maar in. Scheelt toch 75 cent per liter.

Ongeveer 1 kilometer voor aankomst zien we ineens heel veel grazende elanden in de berm. (DE brief schrijf ik maar niet meer) Karin stapt snel uit om ze uitgebreid te kunnen fotograferen.  Daarvoor gaat ze midden op de weg staan, niet wetende wat achter haar gebeurt. Achteraan komt namelijk nog een eland op een drafje naar de rest van de groep. Precies in het spoor waar Karin ook staat. Zal ik eerst toeteren of eerst mijn camera pakken voor de mooiste nog onvoorspelbare plaatjes. Het werd toeteren, het jonge beest ontweek maar net mijn lief.  Kijk   hier   of bij de Video's hoe zij maar net het er nog  levend vanaf bracht. 

Het hotel met de naam Holiday Club wordt drukker bezocht in de winter. Sneeuwscooter-tochten, rendier-slede-tochten, langlauf trajecten, skipistes, het is helemaal ingericht op de wintersport. Nu is er weinig te doen. Het gebruik van de Spa; zwembad, massage en de sauna mogelijkheden zijn erg in trek. Wie weet pak ik ook nog mijn berkentakkenbosje erbij.

Wat we hoopten en hier dus tegenviel was dat de post die vrienden van ons hier naartoe gestuurd hadden met de credit kaart erin niet was aangekomen.  We vragen de receptioniste om hem dan maar terug te sturen naar Nederland als hij wel gearriveerd is.

 Na zo'n doos verlang ik naar het comfort van een badkamer,,,,,,,,,,,,,,,